Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości – dowiedz się więcej Kto wydaje decyzję o zasiedzeniu? Sądem właściwym do rozpoznania wniosku o zasiedzenie nieruchomości jest sąd rejonowy właściwe ze względu na położenie nieruchomości (507 bez względu na wartość przedmiotu sporu. Opłata od wniosku o stwierdzenie zasiedzenia Zgodnie z art. 40 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Nr 167, poz. 1398 ze zm.) od wniosku pobiera się opłatę stałą w kwocie 2 000 zł. Nie mniej warto pamiętać, iż istnieje możliwość zwolnienia wnioskodawcy z konieczności ponoszenia kosztów bądź ich części, jeżeli zostanie wykazane, że strona nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Podanie uczestników postępowania o zasiedzeniu Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia powinien także zawierać wskazanie wszystkich zainteresowanych (art. 511 § 1 W razie uchybienia temu obowiązkowi sąd wezwie wnioskodawcę pod rygorem zwrócenia wniosku do uzupełnienia go w terminie tygodniowym. Nie mniej, w przypadku podania przez wnioskodawcę racjonalnych przyczyny niewskazania zainteresowanych, nie będzie to miało negatywnego wpływu na bieg wniosku. Ustalenia zainteresowanych dokona wtedy sąd z urzędu. Oznaczenie przedmiotu zasiedzenia Opis nieruchomości zawarty we wniosku powinien być jak najbardziej precyzyjny. Przede wszystkim należy wskazać miejsce położenia nieruchomości albo jej adres, jeżeli jest to możliwe, powierzchnię nieruchomości, oznaczenie geodezyjne oraz numer księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, o ile są prowadzone dla danej nieruchomości. W zakresie oznaczania nieruchomości gruntowych nie nieuregulowanych granicach warto skorzystać z usług geodety, w celu dokładnego oznaczenia przedmiotu postępowania. Rozpoznanie sprawy o zasiedzeniu Sąd sprawy dotyczące zasiedzenia nieruchomości rozpatruje na rozprawie. W trakcie posiedzeń strony mogą zgłaszać wnioski oraz ustosunkowywać się do dokumentów włączonych do akt. Na posiedzeniach przesłuchiwani są też świadkowie powołani przez uczestników postępowania oraz przeprowadzane są inne postępowania dowodowe. Zakończenie postępowania Postępowanie dotyczące stwierdzenia zasiedzenia nieruchomości kończy się wydaniem przez sąd merytorycznego postanowienia (w trakcie postępowania mogą być wydawane postanowienia dotyczące kwestii formalnych, lecz nie kończą one postępowania). W powyższym postanowieniu sąd orzeka czy zaszły przesłanki warunkujące nabycie nieruchomości przez zasiedzenie. Podatek od zasiedzenia od nieruchomości W przypadku zasiedzenia nieruchomości, warto pamiętać, iż jest to czynność opodatkowania na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn ( Nr 45, poz. 207 ze zm.). Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego zasiedzenie. Nabycie własności w drodze zasiedzenia podlega opodatkowaniu w wysokości 7% podstawy opodatkowania. Jeżeli potrzebujesz pomocy w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia, skorzystaj z pomocy radcy budowlanego. Nasza kancelaria nieruchomości to miejsce, w którym znajdziesz poradę i rozwiązanie swoich problemów prawnych. Zasiedzenie nieruchomości Zasiedzenie nieruchomości, to inaczej pierwotne nabycie nieruchomości w trybie tzw. zasiedzenia. Jest to jedna z form objęcia własności nad rzeczą. Normy prawne dotyczące zasiedzenia nieruchomości zostały uregulowane w polskim systemie prawnym w kodeksie cywilnym – art. 172 oraz następne. Zasiedzenie nieruchomości – ile lat? Do nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia należy łącznie spełnić dwie przesłanki: posiadać nieruchomość nieprzerwanie jako posiadacz samoistny oraz wykazać się odpowiednio długim, ustawowo określonym, terminem posiadania. Posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel. Posiadacz powinien zatem wykonywać faktycznie uprawnienia składające się na treść prawa własności. O tym, czy posiadanie ma charakter posiadania samoistnego, decydują okoliczności faktyczne o charakterze przede wszystkim zewnętrznym, ale istotne znaczenie może też mieć wola posiadacza. Przejęcie nieruchomości przez zasiedzenie Drugą przesłanką zasiedzenia jest upływ czasu. Samoistne posiadanie musi trwać nieprzerwanie przez określony ustawą czas – 20 lub 30 lat. O okresie potrzebnym do zasiedzenia nieruchomości decyduje dobra bądź zła wiara posiadacza. Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie Zasiedzieć, co do zasady, można każdą nieruchomość, dlatego rzeczywiście może występować zarówno zasiedzenie nieruchomości gruntowej, rolnej, jak i budynku, a nawet nieruchomości lokalowej. W wyjątkowych sytuacjach pojawia się także zasiedzenie nieruchomości przez Skarb Państwa. Bazując na orzecznictwie Sądu Najwyższego, można wskazać, że również zasiedzenie użytkowania wieczystego czy współwłasności jest możliwe w ściśle określonych przypadkach. Co do zasady, zasiedzeniu podlega każda rzecz jako całość w ujęciu techniczno–prawnym. Nie jest zatem dopuszczalne zasiedzenie części składowej rzeczy np. piwnicy usytuowanej pod domem mieszkalnym czy pokoju w mieszkaniu. Zasiedzenie nieruchomości bez księgi wieczystej jest możliwe, jednak należy tutaj wystąpić ze stosownym wnioskiem do sądu i udowodnić zasiedzenie. W dalszej drodze możemy starać się o przyznanie właścicielstwa danej nieruchomości i założyć na nią księgę wieczystą. Sprawy tego kalibru regulują przepisy KC – art. 172-176. Zasiedzenie udziału w nieruchomości Nabycie przez zasiedzenie udziału w nieruchomości jest od dawna akceptowane w orzecznictwie. Zasiedzenie części nieruchomości jest możliwe, gdy dana osoba, mimo iż jest właścicielem tylko części nieruchomości, sprawuje władzę nad jej całością. Dobra i zła wola W doktrynie, a także w orzecznictwie występuje termin – zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze oraz zasiedzenie nieruchomości w złej wierze. Pierwsze oznacza, iż posiadacz pozostaje w błędnym,­ lecz usprawiedliwionym przekonaniu, że prawo własności faktycznie mu przysługuje. Zła wiara polega na tym, iż posiadacz ma przekonanie o braku prawa własności i z premedytacja ów fakt pomija, lekceważy lub zataja. Wniosek o zasiedzenie nieruchomości Jeśli pragniemy nabyć daną nieruchomość należy przygotować dla sądu wniosek o zasiedzenie nieruchomości. Wniosek o zasiedzenie nieruchomości – wzór skierowanie do właściwego sądu, wskazanie rodzaju pisma, wskazanie wnioskodawcy, wartość rzeczy – nieruchomości – zaokrąglona ( podana tylko w polskich złotych), szczegółowy opis rzeczy, która ma podlegać pod zasiedzenie oraz stosowna dokumentacji to potwierdzająca ( np. odpis z Księgi Wieczystej), dane personalne osoby która zasiedziała nieruchomość oraz okres zasiedzenia, kopie wniosku i załączników dla wszystkich uczestników postępowania, uzasadnienie wniosku. Zasiedzenie nieruchomości a spadkobiercy We wniosku należy wskazać, że w toku postępowania istnieją także inni jego uczestnicy, jeśli zataimy ten fakt, a walczymy o zasiedzenie nieruchomości, w przypadku, gdy pojawią się inni spadkobiercy, możemy sprawę przegrać. Wniosek o zasiedzenie nieruchomości gruntowej Jeśli pragniemy nabyć daną nieruchomość gruntową przez zasiedzenie, możemy zwrócić także się do sądu ze stosownym wnioskiem (patrz powyżej). Prawnicy Kancelarii Prawnej Nieruchomości & Proces Budowlany kompleksowo pomagają klientom w regulowaniu stanu prawnego nieruchomości. Uregulowanie stanu prawnego nieruchomości – bez sądu się nie obędzie Zasiedzenie, nawet jeżeli następuje z mocy prawa, musi być poprzedzone złożeniem wniosku w odpowiednim sądzie. To właśnie sąd wydaje orzeczenie stwierdzające zasiedzenie. Musisz jednak wiedzieć, że tego typu orzeczenie potwierdza tylko, że dana okoliczność zaistniała. Nie ma jednak możliwości, by regulowanie stanu prawnego nieruchomości obyło się bez sprawy sądowej. Nasza kancelaria nieruchomości to miejsce, w którym znajdziesz pomoc w uporządkowaniu swoich problemów prawnych. Przerwanie biegu zasiedzenia nieruchomości Do nabycia własności danej nieruchomości przez zasiedzenie kluczowy jest nieprzerwany bieg terminu tegoż zasiedzenia, która trwa 20 – 30 lat. Przerwanie biegu zasiedzenie odbywa się wówczas, gdy mamy sytuacje wszelkiego rodzaju roszczenia o zaspokojenie lub zabezpieczenie danego roszczenia. Podstawa prawna jest art. 175 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zm.). Do powyższych czynności należy powództwo windykacyjne. Posiadanie samoistne Posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel. Posiadacz powinien zatem wykonywać faktycznie uprawnienia składające się na treść prawa własności. Posiadacz samoistny to ten, kto może faktycznie korzystać z rzeczy z wyłączeniem innych osób, a więc pobierać pożytki i inne przychody z rzeczy, może również rzeczą rozporządzać. I tak, jak właściciel, powinien wykonywać swoje władztwo w granicach określonych przez ustawy, zasady współżycia społecznego i zgodnie ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem owego władztwa faktycznego. W toku postępowania szczególnie dokładnie jest też badana wola posiadacza w zakresie jego zamierzeń odnośnie do rzeczy. W postępowaniu o zasiedzenie nieruchomości kluczowe dla wykazania samoistności posiadania jest przede wszystkim forma manifestowania wykonywania władztwa nad rzeczą. Często podnoszona w toku spraw o zasiedzenie, okoliczność opłacania podatków za nieruchomość przez posiadacza, rzadko kiedy ma istotne znaczenie dla finalnego rozstrzygnięcia, choć bywa pomocna. Masz pytania? Zadaj je nam!

Oceniasz, że spełniasz wszystkie kryteria, aby zasiedzieć nieruchomość. Zebrałeś wszystkie dokumenty i dane świadków potrzebne do złożenia wniosku o zasiedzenie w sądzie. Pozostaje Ci jeszcze ustalenie kręgu uczestników postępowania w sprawie o zasiedzenie, aby sąd mógł prawidłowo przeprowadzić postępowanie. I tu zaczynają się przysłowiowe schody Proponuję Ci

Raz złożyła wniosek do sądu przeciwko moim rodzicom w 2018r. o zapłatę i nic z tego nie wyszło, a kilka miesięcy temu przegrała sprawę o zapłatę w sądzie. Jednak mówiła że będzie się odwoływać. sąd się po niej ostro przejechał, stwierdzając że powinna płacić nawet czynsz i cieszyć się że mieszka.

Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości często okazuje się postępowaniem długim i skomplikowanym. Nawet jeśli wnioskodawca władał nieruchomością od dziesięcioleci to nabycie przez niego prawa własności nie zawsze okazuje się jedynie formalnością. Szczególnie kłopotliwą kwestią podczas postępowania sądowego o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie jest wskazanie dotychczasowego prawnego właściciela danej nieruchomości. Jest on bowiem najbardziej zainteresowany wynikiem postępowania (grozi mu bowiem utrata własności nieruchomości) i dlatego też powinien brać udział w postępowaniu. Sąd przestrzega tej zasady i dąży do tego, by właściciel został zawiadomiony o toczącym się postępowaniu. Sąd najczęściej wzywa wnioskodawcę do wskazania właściciela lub jego następców prawnych zakreślając do tego 7- lub 14- dniowy termin. Tymczasem właściciele są często nie znani z miejsca pobytu – ich dane zawarte w wypisie z rejestru gruntów czy księdze wieczystej są już nieaktualne, a jako że nie interesowali się nieruchomością od dziesięcioleci wnioskodawca ani jego sąsiedzi nie znają ich osobiście. Termin jednak został przez Sąd zakreślony i mija nieubłaganie. Co wtedy zrobić? Ostatecznym sposobem poszukiwania właściciela jest zamieszczenie ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, w Rzeczypospolitej, a także w budynku sądu czy gminy wzywającego wszystkich zainteresowanych do udziału w sprawie (wskazywał na to Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia r.). Osoba występująca o stwierdzenie zasiedzenia zobowiązana jest też wskazać wszystkie inne osoby zainteresowane wynikiem postępowania. Powinni zatem zostać wskazani inni poza wnioskodawcą posiadacze samoistni danej nieruchomości oraz jej posiadacze zależni, np. najemcy, dzierżawcy. Zainteresowanymi są także posiadacze gruntów sąsiednich, jeśli roszczą sobie prawa do własności danej nieruchomości lub przygranicznych pasów gruntu Osoby zainteresowane mają status uczestników postępowania i mogą aktywnie działać, popierając złożony wniosek o zasiedzenie lub zwalczając go powołując dowody na poparcie swojego stanowiska. Wniosek o zasiedzenie nieruchomości powinna złożyć osoba, która jest posiadaczem samoistnym. Posiadacz taki faktycznie włada daną nieruchomością, jak jej właściciel. Posiadacz samoistny musi więc mieć rzeczywistą władzę nad nieruchomością oraz posiadać wolę władania tą nieruchomością, tak jakby był jej właścicielem. Inaczej mówiąc, posiadacz samoistny musi czuć się właścicielem, a ponadto jego przekonanie musi być uzewnętrznione np. przez uprawianie gruntu rolnego, wybudowanie domu na działce budowlanej, ogrodzenie działki i płacenie podatków. Masz pytanie? Napisz do mnie za pomocą formularza: W czym mogę Ci pomóc?

Zgodnie z art. 609 kpc wniosek o zasiedzenie może złożyć każdy zainteresowany. Z racji tego, że jest to postępowanie nieprocesowe kwestię zainteresowanego należy analizować szeroko. Jako osobę zainteresowaną należy przede wszystkim rozumieć osobę, która ma interes prawny w złożeniu takiego wniosku. Niewątpliwie interes prawny będzie miał posiadacz samoistny jak również jego następcy prawni (np. spadkobiercy). Taki interes prawny posiada również osoba, która nie jest już co prawda posiadaczem samoistnym z uwagi na utratę posiadania, lecz nabyła wcześniej własność nieruchomości przez zasiedzenie. Celem i przedmiotem postępowania o stwierdzenie zasiedzenia jest ustalenie nabycia tą drogą prawa własności. Żądanie stwierdzenia w powyższym trybie, że oznaczona osoba nabyła własność nieruchomości przez zasiedzenie, jest dopuszczalne, chociażby nawet osoba ta nie była już jej właścicielem. W takiej sytuacji - w postanowieniu stwierdzającym nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie - sąd orzeka, kto w określonej chwili nabył jej o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie winien oprócz standardowych wymogów pisma procesowego (oznaczenie sądu, oznaczenie strony, oznaczenie wartości przedmiotu sporu) – zawierać również dokładny opis przedmiotu zasiedzenia. Dodatkowe wymogi dotyczące wniosku o zasiedzenie nieruchomości zostały określone w §134 i następne regulaminu urzędowania sądów powszechnych. Zgodnie z tymi przepisami we wniosku należy określić nieruchomość według zasad obowiązujących w przepisach o prowadzeniu ksiąg wieczystych. Jeżeli nieruchomość ma urządzoną księgę wieczystą lub zbiór dokumentów, a przedmiotem nabycia jest cała nieruchomość, wystarcza określenie nieruchomości według oznaczenia księgi lub zbioru. We wniosku należy również określić datę z jaką w ocenie strony doszło do nabycia własności przez zasiedzenie. Ponadto do wniosku należy dołączył mapę nieruchomości sporządzonej według zasad obowiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach Wyzbycie się własności nieruchomości We wniosku o stwierdzenie zasiedzenia wnioskodawca powinien wskazać wszystkich zainteresowanych jako uczestników postępowania. Niewątpliwie uczestnikiem winien być dotychczasowy prawny właściciel (lub jego spadkobierca), bez względu na to, czy jego prawo zostało stwierdzone i czy wynika z dołączonego na podstawie art. 607 odpisu z księgi wieczystej. Jest to wymóg o tyle istotny, że zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego - brak wezwania do udziału w sprawie właściciela nieruchomości powoduje nieważność postępowania. Uczestnikiem postępowania o zasiedzenie winien być również ewentualny posiadacz zależny oraz osoby, którym przysługuje ograniczone prawo rzeczowe do wnioskodawca nie wskazuje innych zainteresowanych, orzeczenie może zapaść dopiero po wezwaniu innych zainteresowanych przez ogłoszenie. Sąd może zarządzić ogłoszenie również w innych wypadkach, jeżeli uzna to za wskazane. Rozprawę można wówczas wyznaczyć dopiero po upływie 3 miesięcy od opublikowania ogłoszenia. Jeżeli w terminie tym nikt się nie zgłosi albo zgłosiwszy się własności nie wykaże, sąd stwierdzi zasiedzenie, jeżeli zostało ono wniosku o zasiedzenie nieruchomości sąd pobiera opłatę stałą w wysokości zł. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

Sprawa o zasiedzenie potrafi się ciągnąć, jej wynik nigdy nie jest pewny. Innymi słowy, wiąże się ze stresem. Kiedy już wygrasz sprawę o zasiedzenie stres opada, a jego miejsce zastępuje radość. I wtedy najczęściej klienci zapominają, że istnieje jeszcze coś takiego jak podatek od zasiedzenia. Podstawa prawna.

Moi rodzice mieszkają w domu po dziadku od przeszło 30 lat od jego śmierci. Chcieli uregulować prawnie prawo do nieruchomości, ale ze względu na to, że do spadku po dziadku wlicza się też siostra ojca, myśleliśmy o zasiedzeniu. Ona jednak twierdziła, że nie będzie robić problemów i prostsze będzie przeprowadzenie sprawy spadkowej, a następnie ona zrzeknie się swojego udziału. Po sprawie zmieniła jednak zdanie i teraz żąda 40 arów ziemi. Czy pomimo przeprowadzenia sprawy spadkowej nadal możemy wnosić o zasiedzenie? Posiadanie samoistne – przesłanka zasiedzenia W opisanym przypadku istnieje szansa pozytywnego rozstrzygnięcia. Podstawą do tego są przepisy o zasiedzeniu przewidziane w Kodeksie cywilnym ( Zgodnie z art. 172 § 1 – posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeśli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat 20 jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Po upływie zaś 30 lat nabywa własność, nawet jeśli uzyskał posiadanie w złej wierze. Posiadanie w złej wierze występuje wtedy, gdy posiadacz ma świadomość, iż nie jest prawowitym właścicielem. Tutaj raczej trudno byłoby obronić twierdzenie, że Pana rodzice przez cały ten czas pozostawali w dobrej wierze, gdyż mieli świadomość, że nie są wyłącznymi, jedynymi właścicielami, a część przypada siostrze Pana ojca. Jednakże, jak jasno wynika z przepisów, może dojść do zasiedzenia nieruchomości nawet wtedy, gdy posiadacz jest w złej wierze. Kwestia złej wiary została nieco objaśniona w orzeczeniu Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 stycznia 2017 r., sygn. akt V ACa 313/16, który stwierdził, że zła wiara związana jest z posiadaniem informacji, które powinny skłonić posiadacza do refleksji, iż jego posiadanie nie jest zgodne ze stanem prawnym. Nawet wzbudzenie wątpliwości wyłącza istnienie dobrej woli. Zobacz też: Zasiedzenie w złej wierze a spadkobiercy Zasiedzenie udziału Jednakże nie stanowi to żadnej przeszkody, aby doszło do zasiedzenia udziału we współwłasności nieruchomości. Jest to jak najbardziej możliwe i dopuszczalne. Warto przywołać tutaj np. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2017 r., sygn. III CSK 144/16. Sąd Najwyższy w tym orzeczeniu uznał, że jest to możliwe, jednakże powinno się wykazać, iż władało się nieruchomością jak wyłączny, jedyny właściciel. Posiadanie powinno dotyczyć całej nieruchomości i obejmować zachowania osoby, która zachowuje się jak jedyny właściciel. Posiadanie to powinno składać się z elementów: wewnętrznego i zewnętrznego. Wewnętrzny dotyczy woli dysponowania nieruchomością jak właściciel i traktowania jej jak swoją. Powinno to się jednak wyrażać również na zewnątrz, poprzez dbanie o nieruchomość, uiszczanie opłat, codzienną pieczę, remonty, dokonywanie nakładów. W przypadku, gdy chodzi o zasiedzenie udziału w nieruchomości, wówczas konieczne jest wykazanie, iż przez cały ten czas władanie jak właściciel dotyczyło całej nieruchomości, iż osoba władnąca korzystała z niej w całości i dbała o całą nieruchomość. Jeśli więc drugi spadkobierca mieszka na terenie nieruchomości, zajmuje się jakimś jej fragmentem, wówczas nie mogłoby dojść do zasiedzenia. Stwierdzenie zasiedzenia przez sąd Nie można jednak tych kwestii regulować samodzielnie czy też w urzędzie. O ile zasiedzenie następuje z mocy ustawy, to jednak stwierdzenie zasiedzenia musi być stwierdzone przez sąd. Należy więc złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia, aby mieć pewność, że sytuacja prawna została uregulowana i mieć tego urzędowe potwierdzenie. W tym celu należy więc złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Od wniosku takiego pobierana jest opłata w wysokości 2000 zł. Można złożyć wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych ze względu na niemożność poniesienia opłaty bez uszczerbku utrzymania siebie i swojej rodziny. Do wniosku takiego należy dołączyć oświadczenie o dochodach, źródłach utrzymania, stanie rodzinnym i majątkowym. Do postępowania należy dobrze się przygotować, gdyż może to spotkać się ze sprzeciwem siostry Pana ojca. Jeśli to możliwe, dobrze jest zgromadzić dowody świadczące o tym, iż to Pana rodzice dbali o nieruchomość, zajmowali się nią, płacili podatki, rachunki, dokonywali nakładów. Bez tego może to być nieco trudniejsze, dlatego najlepiej przedstawić wszystko, co jest możliwe. Spadkobranie a zasiedzenie Sam fakt dokonania podziału spadku pomiędzy Pana ojcem a jego siostrą nie przesądza o niemożności zasiedzenia, gdyż istotą zasiedzenia jest fakt, iż mimo że nie ma tytułu prawnego do posiadania nieruchomości, nieruchomość przechodzi na własność danej osoby, która ją posiadała. Liczy się przede wszystkim posiadanie przez odpowiednio długi czas i sprawowanie władztwa nad nią. Nie ma całkowitej pewności, gdyż nigdy takiej nie ma przy postępowaniu sądowym, zwłaszcza że druga strona na pewno będzie przedstawiać kontrargumenty, ale jak najbardziej istnieje taka możliwość i szansa, a więc można spróbować i złożyć wniosek. Sam fakt podziału jeszcze o niczym nie przesądza. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

^{Zakończenie postępowania o zasiedzenie. Jako że postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia jest tzw. postępowaniem nieprocesowym, orzeczeniem kończącym sprawę jest postanowienie, a nie wyrok. Od decyzji sądu pierwszej instancji (sądu rejonowego) będzie przysługiwała apelacja do sądu drugiej instancji (sądu okręgowego). Termin do}

Zajmuję nieruchomość, ale nie jestem jej właścicielem. Chcę uregulować stan prawny nieruchomości. Czas wyprostować formalności spadkowe, z którymi przez lata zwlekałem. Co mogę zrobić? Często okazuje się, że jedyną możliwością, aby nabyć własność nieruchomości jest złożenie wniosku o zasiedzenie. Co to jest zasiedzenie? Zasiedzenie to nabycie nieruchomości na skutek upływu czasu. To szansa dla osób, które choć posiadają nieruchomość i zachowują się jak jej właściciel, to nie mają tytułu prawnego do nieruchomości. Posiadacz nieruchomości musi zajmować ją co najmniej 20 lat. Zasiedzenie w dobrej wierze Zasiedzieć można nieruchomość zarówno w dobrej, jak i w złej wierze. W dobrej wierze jest ten posiadacz, który ma niebudzące poważnych wątpliwości przekonanie, że przysługuje mu prawo do władania rzeczą. Posiadacz musi pozostawać w błędnym, lecz usprawiedliwionym przekonaniu, że przysługuje mu prawo własności. Dobra wiara musi zostać uzasadniona okolicznościami, wnioskodawca musi potwierdzić, że nie miał świadomości, że przez lata korzystał z cudzej nieruchomości. Posiadacz w dobrej wierze ma szansę zasiedzieć nieruchomość, jeżeli posiada ją nieprzerwanie przez 20 lat. Umów konsultację z prawnikiem Zasiedzenie w złej wierze Jeśli posiadacz jest w złej wierze, to może zasiedzieć nieruchomość po 30 latach posiadania. Zła wiara to nic innego jak pełne przekonanie posiadacza w chwili nabycia, że nieruchomość mu nie przysługuje. Przykładowo, ktoś, kto wchodzi w posiadanie nieruchomości na podstawie umowy zawartej bez zachowania formy aktu notarialnego jest posiadaczem w złej wierze. Dowody na zasiedzenie nieruchomości W sprawie o zasiedzenie najważniejszym – oprócz terminów – jest udowodnienie, że posiadacz nieruchomości ma status samoistnego. Posiadaczem samoistnym jest zaś osoba, która włada rzeczą faktycznie jak właściciel. Przeciwieństwem posiadania samoistnego jest zależne. Posiadaczem zależnym z kolei jest osoba, która włada rzeczą jak użytkownik, najemca, dzierżawca czy zastawnik. Posiadacz zależny nie ma możliwości zasiedzenia nieruchomości, bowiem wszedł w posiadanie rzeczy wskutek zawarcia umowy z właścicielem. Problematyczne w procesie staje się udowodnienie samoistności posiadania. Wnioskodawca musi więc wykazać, że wszedł w posiadanie nieruchomości wbrew właścicielowi. Jeżeli w toku postępowania zostanie ujawnione, że właściciel użyczył lub podnajął rzecz, wówczas zasiedzenie nie będzie możliwe. Udowodnienie okoliczności prowadzących do zasiedzenia jest możliwe za pomocą różnych środków dowodowych – od świadków po dokumenty, zdjęcia czy nagrania. Z całą pewnością ważną rolę odgrywają dostępne dokumenty, w tym archiwalne, takie jak potwierdzenia wpłat podatku od nieruchomości, faktury i rachunki nakładów na nieruchomość, ale również pisma urzędowe kierowane przez organy administracji do wnioskodawcy, jako posiadacza nieruchomości. Jak wygrać sprawę o zasiedzenie? Najwięcej problemu w postępowaniu o zasiedzenie sprawia udowodnienie, że posiadacz, który włada nieruchomością od lat, jest posiadaczem samoistnym. Posiadanie nie może być ukryte, ale winno być ujawnione „na zewnątrz”. Aby wykazać przed sądem, że jest się posiadaczem samoistnym, należy zatem wszelkimi możliwymi środkami udowodnić, że sąsiedzi, urzędnicy, krewni, byli przekonani, że wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości. Powyższe może być również potwierdzone w dokumentach. Wniosek o zasiedzenie Powodzenie w sprawie o zasiedzenie zależy od przygotowania wniosku do sądu. To w pierwszym piśmie procesowym wnioskodawca musi zawrzeć wszelkie wnioski dowodowe i w pełni udowodnić swoje żądanie. Warto już na tym etapie skorzystać z profesjonalnej pomocy prawnej. Adwokat Rafał Przybyszewski posiada doświadczenie w prowadzeniu spraw o zasiedzenie przed Sądami w Bydgoszczy, Nakle nad Notecią i postępowaniu będą również uczestniczyć: obecny właściciel lub jego następcy prawni i inni zainteresowani. Gdy adres zamieszkania właściciela nieruchomości nie jest znany, zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego można ustanowić kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Skontaktuj się z autorem artykułu Czy masz jakieś pytania? Nurtują Cię wątpliwości? Czy chcesz zapytać o możliwe rozwiązania w Twojej sprawie? Adwokat Rafał Przybyszewski posiada bogate doświadczenie w prowadzeniu spraw sądowych. Na co dzień doradza klientom w skomplikowanych zagadnieniach cywilnych, spadkowych, rodzinnych i karnych. Pomaga też przedsiębiorcom rozwiązywać ich bieżące problemy. Rafał Przybyszewski Adwokat

Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 11 czerwca 2015 r., III CZPP112/14 rozstrzygnął tą rozbieżności przesądzając, że sąd prowadzący sprawę o zasiedzenie jest związany żądaniem wniosku w zakresie podmiotowym. Nie może więc z urzędu stwierdzić nabycie zasiedzenia na rzecz osoby, która wniosku na siebie

CYTAT(Califactor @ 11:49) Podpowiem także, że minimalna odległość szamba od granic działki(dla szamba pojemności do 10m3) wynosi 7,5 metra, a przy domu jednorodzinnym nie mniej jak 2 metry przy zachowaniu warunku wykonania wentylacji szamba z wyprowadzeniem ponad dach lub ścianę bez otworów , tak w skrócie do tych Waszych 2-ch metrów dodajcie jeszcze co najmniej kolejne 2 metry. Tego szamba przecież nie wykonywała w nocy, bez wiedzy innych (Waszej rodziny). Zatem posiadała w dobrej wierze. Pomimo, że płaciliście podatki za tą jej część ogrodzoną, zapewne jakieś nie wiosłować pod prąd, porozumieć się. A może przenieść szambo na Wasz koszt przy porozumieniu się z sąsiadką?Ha ha ha dobre, złodziejce jeszcze może geodetów opłacę, żeby jej udowodnić, że zajęła naszą działkę? Ogrodziła tylko szambo na naszej działce, a cała działka ma długości ze 100m i ona chce te 2m na całej użytkownik nie przeczytał problemu zbyt dokładnie. Wolne żarty. Z całą pewnością nie posiadała w dobrej tam jeszcze nie mieszkamy, a szambo owszem wykopane zostało uprawia tego kawałka działki i nawet nie wypompowywuje tego szamba bo nie ma tam dojazdu. Żądana kwota w pozwie: 20.000 zł. Sąd wydaje nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Koszty procesu (standardowo) wyniosą w takiej sprawie 3.417 zł na co składa się: 1.000 zł – opłata od pozwu; 17 zł – opłata od pełnomocnictwa; 400 zł – wynagrodzenie jednego fachowego pełnomocnika (3/4 stawki). ^{Czym jest zasiedzenie?Zasiedzenie należy do instytucji tzw. „dawności”. Jest to sposób nabycia własności na skutek upływu czasu. W wyniku zasiedzenia posiadacz nieuprawniony nabywa prawo przez to, że faktycznie je wykonuje w ciągu oznaczonego w przepisach eliminuje długotrwałą rozbieżność między faktycznym wykonywaniem uprawnień właścicielskich, a stanem własności (w rozumieniu formalnoprawnym). Stabilizuje to i porządkuje stosunki społeczne pod względem prawnym. Zasiedzenie co prawda szkodzi interesowi dotychczasowego właściciela, ale dzieje się tak dlatego, że zaniedbywał on swoje uprawnienia właścicielskie i pozwalał na to, że ktoś inny posiadał jego prawo. Co można nabyć przez zasiedzenie?Przede wszystkim w trybie zasiedzenia nabywa się prawo własności, a więc przedmiotem zasiedzenia są rzeczy (ruchome i nieruchome) oraz służebności gruntowe. W takim wypadku zgodnie z art. 292 Kodeksu cywilnego służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie stosuje się odpowiednio. Dopuszcza się też nabycie prawa użytkowania wieczystego przez zasiedzenie, lecz podkreśla się, że może je nabyć osoba będąca posiadaczem nieruchomości w ramach użytkowania wieczystego, które zostało ustanowione w odpowiednim trybie na rzecz oznaczonej przypadku nabycia przez zasiedzenie nieruchomości budynkowych mamy do czynienia z pewnymi zastrzeżeniami. Zasiedzenie własności budynku jest możliwe tylko razem z zasiedzeniem prawa użytkowania wieczystego gruntu, ponieważ zgodnie z art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego odrębna własność budynku przysługująca wieczystemu użytkownikowi jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym. Jednak w myśl art. 272 Kodeksu cywilnego oraz 279 Kodeksu cywilnego nie można nabyć przez zasiedzenie własności nieruchomości budynkowych, jeśli odrębna własność budynku przysługuje rolniczej spółdzielni produkcyjnej, a to dlatego, że odrębna własność budynków przysługuje tylko oznaczonej i ograniczonej kategorii podmiotów (rolniczej spółdzielni produkcyjnej). Ponadto jest prawem związanym z użytkowaniem gruntu, a użytkowanie jak wiadomo jest prawem nabyć przez zasiedzenie odrębną własność lokalu, którą ustanowiono wcześniej. Przez nabycie nieruchomości lokalowej przez zasiedzenie nabywa się równocześnie udział we współwłasności lub współużytkowaniu wieczystym gruntu. W drodze zasiedzenia nie można natomiast nabyć części lokalu, ponieważ przedmiotem odrębnej własności zarówno przed, jak i po zasiedzeniu musi być w całości lokal można też nieruchomość państwową, lecz nie nieruchomość w postaci drogi są przesłanki zasiedzenia nieruchomości?Aby można było zasiedzieć nieruchomość muszą być spełnione następujące przesłanki:posiadanie samoistne,ciągłość posiadania,upływ okresu samoistne nieruchomościPosiadacz, który nie jest właścicielem rzeczy musi być posiadaczem samoistnym. Jak wynika z art. 336 Kodeksu cywilnego posiadaczem takim jest ten, kto rzeczą faktycznie włada jak właściciel. Musi więc ono odpowiadać treści prawa nie jest możliwe w przypadku posiadania zależnego, czyli ktoś kto posiada rzecz jak użytkownik, najemca, dzierżawca itp. Ustawodawca wprowadza jednak domniemanie, że ten, kto rzeczą faktycznie włada, jest posiadaczem samoistnym (art. 339 Kodeksu cywilnego)Ciągłość posiadaniaDruga przesłanka to ciągłość posiadania, czyli posiadanie nieprzerwane. Jednak w art. 340 zd 1 Kodeksu cywilnego mamy do czynienia z domniemaniem ciągłości posiadania. W przypadku, gdy toczy się postępowanie sądowe, należy udowodnić przede wszystkim nabycie posiadania w określonym odległym czasie oraz jego obecne ustawodawca w art. 340 zd 2 Kodeksu cywilnego przesądził, że niemożność posiadania wywołana przez przeszkodę przemijającą nie przerywa posiadania. Istnieje też w polskim prawie fikcja prawna, która brzmi: „posiadanie przywrócone poczytuje się za nieprzerwane. Dotyczy to przywrócenia posiadania na skutek realizacji roszczenia z art. 344 Kodeksu cywilnego (o przywrócenie stanu poprzedniego i zaniechanie naruszeń), lub też zastosowania dozwolonej samopomocy określonej w art. 343 § 2 Kodeksu okresu zasiedzenia nieruchomościPosiadanie dobrej lub złej wiary. Jeśli osoba posiada nieruchomość, a nie jest jej właścicielem, to nabywa jej własność jeśli posiada ją nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny w dobrej wierze. Natomiast z upływem lat 30 nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej jest rygorystyczne pojmowanie dobrej wiary. W dobrej wierze jest posiadacz, który jest w błędnym i usprawiedliwionym okolicznościami przekonaniu, że ma prawo własności danej posiadacza w złej wierze będzie uznawana osoba mająca świadomość, że nie jest właścicielem nieruchomości lub nie dołożył należytej staranności, żeby się dowiedzieć kto tak naprawdę nim jest – nie mamy do czynienia z dobrą wiarą. Zatem w złej wierze jest posiadacz, który wie lub przy dołożeniu należytej staranności powinien wiedzieć, że nie jest właścicielem dobrej wierze nie jest osoba, która nabywa własność nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego, bowiem osoba taka zdaje sobie sprawę z tego, że nie nabyła prawa własności. Należy jednak pamiętać o domniemaniu dobrej wiary z art. 7 Kodeksu cywilnego (Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary.).Przesłanki zasiedzenia rzeczy ruchomychPierwsze dwie przesłanki są takie same jak przy nieruchomościach. Różnica pojawia się trzeciej przesłance. Zgodnie z art. 174 § 2 Kodeksu cywilnego posiadacz rzeczy ruchomej, który nie jest jej właścicielem nabywa własność, jeśli posiada rzecz nieprzerwanie od 3 lat jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze. Zatem w przypadku rzeczy ruchomych nie ma możliwości zasiedzenia w złej wierze, a dobra wiara jest wymagana przez cały okres są skutki upływu terminu zasiedzenia?Z chwilą upływu terminu zasiedzenia nabywa się własność posiadanej rzeczy z mocy prawa. Natomiast bieg zasiedzenia zasadniczo rozpoczyna się od dnia objęcia rzeczy w posiadanie przez posiadacza samoistnego, który nie jest jej posiadania samoistnego, który trwa nieprzerwanie prowadzi do nabycia własności rzeczy na skutek zasiedzenia z chwilą upływu terminu końcowego, czyli z upływem dnia, który swoją datą odpowiada początkowej dacie rozpoczęcia biegu zasiedzenia (art. 112 Kodeksu cywilnego).Zanim jednak upłynie wskazany w ustawie termin, mogą wystąpić różne zdarzenia, które zakłócają lub niweczą bieg zasiedzenia – np. zawieszenie, czy też przerwanie biegu przedawnienia. W takim wypadku zastosowanie znajdą przepisy art. 121 Kodeksu cywilnego i 123 Kodeksu cywilnego w zw. z art 175 Kodeksu jest również regulacja art. 173 Kodeksu cywilnego. Przepis ten stanowi, że jeżeli właściciel nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie jest małoletni, to zasiedzenie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem dwóch lat od uzyskania pełnoletności przez są skutki zasiedzenia i jak stwierdza się zasiedzenie?Nabycie własności przeczy przez posiadacza samoistnego jest połączone z utratą prawa własności przez dotychczasowego właściciela. Następuje ono z mocy prawa, bez związku z prawem, które dotychczas przysługiwało innej ważne, wraz z nabyciem własności rzeczy nie wygasają dotychczasowe jej obciążenia (w przypadku zasiedzenia nieruchomości chodzi zwłaszcza o hipotekę).Aby stwierdzić zasiedzenie należy przeprowadzić postępowanie nieprocesowe o stwierdzenie zasiedzenia (art. 609-610 Kodeksu postępowania cywilnego). W postępowaniu tym sąd bada, czy zostały spełnione przesłanki zasiedzenia. Jeśli zostały spełnione, wydaje postanowienie stwierdzające nabycie własności przez z zasiedzeniem w Krakowie? Jako adwokat mogę Ci pomóc!Moja kancelaria adwokacka w Krakowie specjalizuje się w prawie cywilnym. Sprawy dotyczące zasiedzenia nie są mi obce, dzięki temu jestem w stanie rozwiązać Twoje problemy dotyczące zasiedzenia. Jako adwokat w Krakowie będę w stanie pomóc Ci między innymi w następujących sprawach:ocena spełnienia przesłanek zasiedzenia,obrona przed zasiedzeniem,reprezentowanie w postępowaniach sądowych dotyczących zasiedzenia.}

Stwierdzenie zasiedzenia a ustanowienie służebności. Ważna uchwała SN. O zasiedzeniu i służebności słyszał każdy. A co jeśli w ramach postępowania sądowego te dwie instytucje „zachodzą na siebie”? Czy w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia sąd jest związany oceną prawną ze sprawy o ustanowienie tej służebności?

Zasiedzenie nieruchomości wymaga złożenia odpowiedniego wniosku do sądu, który musi potwierdzić nabycie prawa wskutek zasiedzenia. Jak napisać i gdzie złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia? Kiedy składać wniosek?Nabycie własności wskutek zasiedzenia następuje z mocy prawa. Oznacza to, że następuje ono nie na mocy orzeczenia sądowego, lecz wskutek spełnienia przesłanek wynikających z przepisów Kodeksu cywilnego. Niezależnie od tego wymagane jest złożenie odpowiedniego wniosku do sądu. Orzeczenie o stwierdzeniu nabycia ma tu jednak jedynie charakter potwierdzenia określonego stanu faktycznego (tego iż zasiedzenie nastąpiło). Tym samym wniosek o stwierdzenie zasiedzenia należy złożyć wtedy, gdy spełnione zostaną warunki wynikające z Kodeksu odniesieniu do własności nieruchomości zgodnie z art. 172 ust. 1 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Jeżeli mamy do czynienia z posiadaczem w złej wierze, wtedy okres zasiedzenia wynosi 30 Jakie są warunki zasiedzenia nieruchomości? Jak napisać wniosek?Postępowanie stwierdzające zasiedzenie wszczyna się na wniosek osoby zainteresowanej. We wniosku należy oznaczyć, oprócz wnioskodawcy, także wszystkie osoby zainteresowane w sprawie. Zgodnie z art. 510 Kodeksu postępowania cywilnego będzie to każdy czyich praw dotyczy wynik postępowania. W przypadku zasiedzenia będą to prawowici właściciele zasiedzianej nieruchomości, jak również ich właściwej treści wniosku należy wskazać czego domaga się wnioskodawca. W tym przypadku będzie to żądanie stwierdzenia zasiedzenia prawa własności określonej o stwierdzenie, iż wnioskodawca nabył z dniem ………….. poprzez zasiedzenie własności nieruchomości położonej w ……………, dla której Sąd Rejonowy w …………. prowadzi księgę wieczysta numer …………………POBIERZ WZÓR: Wniosek o zasiedzenie Uzasadnienie i załączniki W interesie wnioskodawcy jest przede wszystkim wskazanie okoliczności, które dowodzą spełnienie przesłanek uzasadniających stwierdzenie zasiedzenia. W tej mierze warto przedstawić wszelkie dowody, które będą świadczyły o posiadaniu nieruchomości przez odpowiedni okres tej mierze pewnym ułatwieniem będą domniemania prawne wynikające z Kodeksu cywilnego, tj. domniemanie posiadania samoistnego (art. 339), ciągłości posiadania (art. 340), jak również domniemanie dobrej wiary (art. 7).Zobacz: Co może być dowodem w sprawie?Dowodem na posiadanie samoistne mogą być kwity potwierdzające zapłatę podatku od nieruchomości. Na potwierdzenie posiadania samoistnego oraz upływu wymaganego okresu można przytaczać także inne dowody, jak np. zeznania tym do wniosku należy również dołączyć określone załączniki. Zgodnie z art. 607 Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku wniosku dotyczącego nieruchomości niezbędne będzie dołączenie odpisu księgi wieczystej albo zaświadczenia o stanie prawnym, jak wynika ze zbioru dokumentów. Oprócz tego wnioskodawca powinien również dołączyć mapę nieruchomości sporządzoną według zasad obowiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach wieczystych. Gdzie złożyć wniosek?Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości następuje w ramach postępowania nieprocesowego. W przypadku zasiedzenie będzie to sąd rejonowy w okręgu którego położona jest nieruchomość (art. 606 Kodeksu postępowania cywilnego).Zobacz: Do jakiego sądu skierować pozew lub wniosek?Przy składaniu wniosku nie należy zapomnieć o uiszczeniu opłaty. W przypadku zasiedzenia ma ona stałą wysokość i wynosi 2 tys. zł.

^{Zasiedzenie nieruchomości to sposób nabycia własności nieruchomości wynikający z użytkowania jej przez określony czas i traktowania jej jak prawowity właściciel. Zasiedzenia może dokonać zarówno osoba fizyczna, jak i prawna, a przedmiotem zasiedzenia mogą być nieruchomości budynkowe i lokalowe oraz służebności gruntowe. < Powrót} Pani Adwokat podjęła się mojej sprawy dotyczącej walki z nieuczciwym i wyjątkowo despotycznym pracodawcą o bezpodstawne zastosowanie art. 52 Kodeksu Pracy, czyli bezpodstawnego zwolnienia dyscyplinarnego z pracy i dzięki jej profesjonalizmowi i zaangażowaniu udało nam się wygrać tą sprawę.

Jak napisać wniosek o zasiedzenie nieruchomości? 10 najczęściej popełnianych błędów przy samodzielnym prowadzeniu sprawy Droga Czytelniczko, Drogi Czytelniku, Niektórzy przygotowują się do samodzielnego prowadzenia spraw związanych z zasiedzeniem nieruchomości (zarówno ci, którzy wnioskują o zasiedzenie, ja też i ci, którzy się przed tym bronią). W celu ułatwienia, poniżej przedstawiam listę 10 najczęstszych błędów, z którymi się spotykamy w takich sytuacjach (widzimy te błędy najczęściej wtedy, gdy Klient, który na początku sam prowadził swoją sprawę, a w końcu trafia do naszej Kancelarii) 1. Różnica między posiadaniem samoistnym a posiadaniem zależnym – mylenie pojęć Kwestia ustalenia, czy posiadanie nieruchomości miało charakter samoistny (jak właściciel) jest zawsze kluczowy dla całej sprawy. Pamiętajmy, że nawet wieloletnie korzystanie z nieruchomości niekoniecznie prowadzi do zasiedzenia w sytuacji, gdy posiadanie to jest zależne (np. gdy jest wykonywane na podstawie umowy dzierżawy, najmu mieszkania komunalnego). Z drugiej strony, w myśl art. 339 kodeksu cywilnego domniemywa się, że ten kto rzeczą faktycznie włada jest posiadaczem samoistnym. A więc to na osobie, która broni się przed zasiedzeniem (formalnym właścicielu) spoczywa obowiązek udowodnienia, że posiadanie nie miało charakteru samoistnego. Więcej o różnicach pomiędzy posiadaniem samoistnym i zależnym można znaleźć w artykule pt. " Posiadacz samoistny" . 2. Dobra wiara posiadacza samoistnego – niestety zbyt pochopnie przyjmowana Zgodnie z art. 172 kodeksu cywilnego: 1. P osiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. (tzw. dobra wiara) 2. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze. Jak widzimy, różnica pomiędzy okresem zasiedzenia w dobrej i złej wierze wynosi 10 lat, jest to więc kwestia istotna. Mylenie dobrej i złej wiary najczęściej zdarza się w sytuacji, gdy przeniesienie posiadania nieruchomości nastąpiło w drodze nieformalnej umowy, bez zachowania wymogów formalnych w postaci sporządzenia aktu notarialnego (częsta praktyka w okresie PRL). Wiele osób uważa, że nabywca w takim wypadku działał w dobrej wierze. Jakkolwiek w potocznym rozumieniu może to wydawać się rozsądnym podejściem, to w praktyce sądy przyjmują rygorystyczną wykładnię dobrej wiary, o czym można poczytać w artykule " Posiadacz samoistny w dobrej wierze a posiadacz samoistny w złej wierze " . Uwaga! Należy pamiętać, że przed 1990 rokiem w prawie funkcjonowały inne okresy prowadzące do zasiedzenia. Więcej o tym tutaj: " Prawo zasiedzenia" . 3. Niedoliczenie okresu posiadania poprzedników Nie wszyscy wiedzą, że w niektórych przypadkach przy wyliczaniu wymaganego prawem okresu zasiedzenia można uwzględnić poprzednie osoby posiadające nieruchomość . Zgodnie bowiem z art. 176 § 1 kodeksu cywilnego, jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania, obecny posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika. Jest to informacja istotna zarówno dla osób, które chcą zasiedzieć nieruchomość, jak i tych, które się przed tym bronią. Proponuję lekturę wpisu: " Doliczenie do zasiedzenia okresu posiadania przez poprzedników " . 4. Wniosek o zasiedzenie - Nieprawidłowe sformułowanie żądania Pamiętajmy, żeby, przy formułowaniu wniosku o zasiedzenie nieruchomości, bardzo precyzyjnie sformułować żądanie. Przede wszystkim należy podać kto i kiedy zasiedział nieruchomość, którą z kolei trzeba dokładnie opisać . Warto zwrócić uwagę, jakie prawo podlega zasiedzeniu – czy prawo własności, czy też prawo użytkowania wieczystego, ponieważ także tutaj pojawiają się błędy, na dodatek od tego zależy wysokość opłaty za wniosek. Szerzej o tym tutaj: " Wniosek o zasiedzenie " . 5. Właściwy sąd dla sprawy o zasiedzenie - błędne oznaczenie Pamiętajmy, że sądem właściwym do spraw o zasiedzenie będzie zawsze sąd rejonowy właściwy dla miejsca położenia nieruchomości, której wniosek dotyczy, bez względu na wartość przedmiotu sporu. Ciąg dalszy artykułu tutaj: " Zasiedzenie nieruchomości - 10 najczęstszych błędów (cz. 2)" Autor artykułu O autorze: Nazywam się Jan Górski. Jestem adwokatem, prowadzę blogi o zasiedzeniu ( i odszkodowaniu od Państwa ( Specjalizuję się w sprawach dotyczących nieruchomości (w tym zasiedzeń), prawie spółek, odszkodowaniach od Skarbu Państwa (gminy, powiatu), w sprawach spadkowych i karnych. Obecnie prowadzę własną kancelarię adwokacką w Warszawie. Wcześniej pracowałem jako radca w Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (obecnie: Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej), która reprezentuje Skarb Państwa przed Sądami w najpoważniejszych i najbardziej skomplikowanych sprawach cywilnych. Zapraszam do kontaktu spadek 55 rozwód 147 odszkodowanie 81 alimenty 100 prawo pracy 50 prawnik 64 prawo rodzinne 59 radca prawny 53 prawo cywilne 46 koronawirus 61 Badania w OZSS, na czym polega, jak przebiega i jak się przygotować. Czym jest OZSS? OZSS jest to Opiniodawczy Zespół Specjalistów Sądowych, składający się ze specjalistów z zakresu … Zamiana prac społecznych na potrącenie z wynagrodzenia Prawo karne ➤ Ograniczenie wolności ➤ Zmiana formy ograniczenia wolności ➤ Adwokat Karolina Bajtek tel. 600 225 332 Polski kodeks karny przewiduje kilka rodzajów kar. Są to: grz… Zadośćuczynienie (odszkodowanie) za śmierć osoby bliskiej Co to jest i kiedy przysługuje? Gdy na skutek wypadku (komunikacyjnego, przy pracy) bądź błędu medycznego uczestnik tego zdarzenia ponosi śmierć, jego najbli… Wakacje kredytowe – jakie warunki należy spełnić? Jakie warunki należy spełnić? Zawieszenie spłaty kredytu hipotecznego, nazywane inaczej wakacjami kredytowymi, dostępne jest dla wszystkich kredytobiorców, którzy spełnią o… Nieruchomość w kredycie a podział majątku wspólnego Podział majątku wspólnego często należy do spraw trudnych i budzi wiele emocji, szczególnie jeśli chodzi o podział nieruchomości, która zwykle jest najważniejszym i najcenniejszym s… Kancelaria Adwokacka Jan Górski Grzegorz Kantecki Kancelaria Radcy Prawnego Kancelaria Radcy Prawnego Anna Godlewska-Chorąziak Kancelaria Adwokacka Bernadetta Parusińska- Ulewicz Kancelaria Radcy Prawnego Marek Rackiewicz Copyright © 2013 - 2022 All Rights Reserved. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zasiedzenie jest sposobem nabycia prawa, który jest związany z upływem czasu. Ma ono miejsce z mocy prawa, co oznacza, że następuje po spełnieniu ustawowych przesłanek. Do zasiedzenia nieruchomości nie jest konieczne orzeczenie sądu. Jednakże według przepisów prawa należy złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia do sądu.

Dzisiejszym wpisem inaugurujemy cykl artykułów poświęconych sprawom, które prowadziliśmy. Możemy pochwalić się wieloma wygranymi sprawami, a kluczem do sukcesu jest, po pierwsze, szczegółowa i rzetelna analiza każdego przypadku (wielokrotnie musieliśmy informować Klientów po takiej analizie, że szanse są niewielkie); po drugie, bardzo dokładne zaplanowanie strategii procesowej, mając na uwadze wszystkie potencjalne kontrargumenty drugiej strony oraz linię orzeczniczą sądów, w tym Sądu Najwyższego; po trzecie wreszcie, umiejętne wdrożenie tej strategii na sali sądowej. Na każdym etapie kluczowy jest także dobry kontakt z Klientami, na co zawsze zwracamy szczególną uwagę. fot. RobertFrw/ Zasiedzenie fragmentu gruntu w Warszawie Dzisiaj chcielibyśmy opisać sprawę dotyczącą działki położonej w Warszawie, w dzielnicy Wola. Otóż Rodzice Klientki kupili w latach 60 XX wieku działkę na osiedlu Jelonki. Po drugiej stronie ulicy była działka podzielona na pół, przy czym jedna z części była zaniedbana. Działka ta stanowiła współwłasność dwóch osób, ale nawet współwłaściciel, który użytkował „swoją” połowę nie wiedział za bardzo, co się dzieje z drugim współwłaścicielem, któremu przysługiwał zaniedbany plac. Nazwisko tego współwłaściciela było znane, gdyż dla nieruchomości była prowadzona księga wieczysta. Dowody w sprawie o zasiedzenie – świadkowie. W postępowaniu sądowym wykazywaliśmy przede wszystkim datę postawienia ogrodzenia (ponad 30 lat temu), gdyż ogrodzenie placu przez rodziców Klientki było istotnym dowodem, że traktowali ją jako swoją wyłączną własność. Udowodniliśmy także, że rodzice Wnioskodawczyni od tego czasu regularnie kosili trawę na przedmiotowej Nieruchomości i usuwali samosiejki, przygotowali grządki, na których uprawiali warzywa, sadzili kwiaty, a także posadzili tam drzewa. Użytkowali tę działkę również rekreacyjnie, a także jako zaplecze gospodarcze swojej własnej działki położonej naprzeciw itd. Zasiedzenie a zmarły właściciel Powołując się na dokumenty z gminy wskazaliśmy sądowi, że choć nie ma formalnego aktu zgonu, to z uwagi na upływ czasu współwłaściciel, któremu przypadał grunt, z całą pewnością nie żyje. Dzięki temu w sprawie nie musiał występować kurator, wystarczyło ogłoszenie w prasie. Sprzeciw miasta w sprawie o zasiedzenie W sprawie jako uczestnik zostało powołane Warszawa – z uwagi na brak informacji o spadkobiercach formalnego właściciela, miasto mogło być uznane jako spadkobierca na podstawie art. Art. 935 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: W braku małżonka spadkodawcy, jego krewnych i dzieci małżonka spadkodawcy, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Miasto próbowało podważać fakt istnienia ogrodzenia ponad 30 lat, powołując się na archiwalne zdjęcia lotnicze. Wykazaliśmy jednak, że zdjęcia te nie mogą podważyć twierdzeń i wniosków dowodowych naszej Mocodawczyni. Zasiedzenie – mapa geodezyjna i podatek do urzędu skarbowego W sprawie został wezwany biegły geodeta, który dokładnie wymierzył grunt znajdujący się w posiadaniu samoistnym Rodziców Klientki. A następnie sporządził tzw. mapę do celów zasiedzenia. Dzięki temu sąd, orzekając o zasiedzeniu, mógł dokładnie wskazać, jaki teren stał się własnością rodziców klientki –została wyodrębniona oddzielna nieruchomość, której właścicielami stała się rodzina mojej Klientki… przez zasiedzenie 😊 Formalnie wyglądało to w ten sposób, że zasiedzenie zostało orzeczone na nieżyjącą Mamę Klientki – dzięki temu nie powstał obowiązek podatkowy. Chętnie poradzimy, czy Państwa sprawa dotycząca prawa nieruchomości ma szanse na powodzenie w sądzie. Zachęcamy do zapoznania się z informacjami o nas oraz do kontaktu. Nawigacja wpisu

Wynoszą one: 8,5 proc. od przychodu z wynajmu w wysokości 100 000 zł, 12,5 proc. od przychodu uzyskanego z wynajmu powyżej 100 000 zł. Mimo niższych stawek trzeba zwrócić uwagę na kilka kwestii. Po pierwsze jako wynajmujący będziesz płacił ryczałt od przychodów (a nie dochodów). Stracisz też możliwość odliczania kosztów.

Określenie kręgu osób zainteresowanych w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości. Zasiedzenie nieruchomości jest instytucją, która pozwala na uregulowanie stanu prawnego nieruchomości. Postępowanie w sprawie o zasiedzenie toczy się w trybie nieprocesowym. Oznacza to, że do sądu składamy nie pozew lecz wniosek o zasiedzenie, zaś strony oznaczane są jako wnioskodawca i uczestnicy postępowania (w miejsce odpowiednio powoda i pozwanego). Zgodnie z treścią art. 511 § 1 wniosek o wszczęcie postępowania powinien czynić zadość przepisom o pozwie, z tym że zamiast pozwanego należy wymienić zainteresowanych w sprawie. Musi on zawierać przede wszystkim elementy, wskazane w art. 125 i n. oraz 187 Wniosek, tak jak i pozew czy inne pismo procesowe, podlega badaniu przez przewodniczącego. Nieuzupełnione w terminie braki formalne wniosku skutkują jego zwrotem. Niezwykle istotnym elementem wniosku o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie jest ustalenie i wskazanie sądowi kręgu uczestników postępowania (zainteresowanych). Precyzyjne określenie wszystkich zainteresowanych może bowiem w praktyce sprawić wiele trudności. Kto należy do kręgu osób zainteresowanych w postępowaniu o stwierdzeni zasiedzenia nieruchomości? Przepisy Kodeksu postępowania cywilnego regulujące postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia nie określają kręgu zainteresowanych, odsyłając w tym zakresie, zgodnie z systematyką księgi drugiej do art. 510 § 1 który przewiduje, że zainteresowanym jest każdy, czyich spraw dotyczy wynik postępowania. Wskazuje to na szerokie ujęcie tego wyrażenia w tym znaczeniu, że zainteresowanie wynikiem obejmuje zarówno bezpośredni, jak i pośredni interes, wskazujący na udział w postępowaniu. Przede wszystkim należy wskazać, że Zainteresowanymi bezpośrednio udziałem w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości są dotychczasowi właściciele nieruchomości (lub ich spadkobiercy) oraz ten, kto twierdzi, że nabył własność rzeczy przez zasiedzenie. Pośrednie zainteresowanie i możliwość wzięcia udziału w postępowaniu dotyczy osób, które mają rzecz w posiadaniu nieprowadzącym do zasiedzenia (dzierżawca, użytkownik), a w odniesieniu do zasiedzenia nieruchomości właściciele sąsiednich nieruchomości, jeśli wysuwają pretensje do tej nieruchomości lub przygranicznych pasów gruntu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2012 r. I CZ 79/12, por. również postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2015 r. I CSK 82/14 lub postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 2004 r. II CK 185/04). Warto również zwrócić uwagę na fakt, że żaden przepis o postępowaniu w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia nie wymaga, aby właścicieli nieruchomości sąsiednich lub inne osoby trzecie, nawet jeśli służą im prawa na nieruchomości będącej przedmiotem postępowania, traktować jako niezbędnych uczestników postępowania (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 1985 r. III CRN 213/85). Mając powyższe na uwadze, przy ustalaniu kręgu osób zainteresowanych w sprawie o zasiedzenie nieruchomości należy wskazać przede wszystkim osoby zainteresowane bezpośrednio, tj. wszyscy znani wnioskodawcy dotychczasowi właściciele nieruchomości objętej wnioskiem lub ich spadkobiercy. Pozostali uczestnicy, których określić można mianem zainteresowanych pośrednio nie należą do kręgu niezbędnych uczestników postępowania, chyba że zgłaszają jakiekolwiek roszczenia co do nieruchomości objętej wnioskiem. W treści wniosku należy także zawrzeć oświadczenie, iż wnioskodawcy nie są znane inne osoby, które byłyby zainteresowane prawnym udziałem w niniejszym postępowaniu. Skutki nie wskazania wszystkich osób zainteresowanych Przede wszystkim należy wskazać, iż w przypadku gdy we wniosku nie zostali wskazani wszyscy zainteresowani, sąd może, o ile zna ich dane osobowe i adresowe, wezwać ich do udziału w postępowaniu w trybie art. 510 § 2 Nierzadko występuje także sytuacja, w której sąd zobowiązuje wnioskodawcę do sprecyzowania wniosku poprzez wskazanie wszystkich osób zainteresowanych prawnie udziałem w postępowaniu. Powyższa sytuacja spowodowana jest często faktem wystąpienia licznej grupy wśród kręgu osób zainteresowanych – właścicieli sąsiednich nieruchomości, którzy w chwili złożenia wniosku o zasiedzenie już nie żyli, a postępowania spadkowe po nich nie zostały przeprowadzone i tym samym faktyczna ich liczba i dane nie były wnioskodawcy znane. Ponadto, zgodnie z art. 609 jeżeli wnioskodawca nie wskazuje innych zainteresowanych, orzeczenie może zapaść dopiero po wezwaniu innych zainteresowanych przez ogłoszenie. Celem wezwania zainteresowanych przez ogłoszenie jest zapewnienie im możności obrony swych praw. Wezwanie obligatoryjne wchodzi w rachubę wtedy, gdy wnioskodawca pomimo obowiązku przewidzianego w art. 511 § 1 nie może ustalić tożsamości osoby zainteresowanej, zwłaszcza dotychczasowego właściciela, a materiał sprawy nie daje podstaw do ustalenia takiej osoby i wezwania jej do udziału w sprawie z urzędu (postanowienie SN z dnia 29 maja 1998 r., II CKU 172/97). Zasadniczo wnioskodawca jest zobowiązany wskazać tylko te osoby, które zna i o których wie, że mają interes prawny w uczestniczeniu w postępowaniu, dlatego też jeżeli sąd uzna, że uczestnikami powinny być inne jeszcze osoby, powinien wezwać je do udziału w sprawie na podstawie art. 510 § 2 Co istotne, wyłącznie zaniechanie wezwania do udziału w postępowaniu dotychczasowych właścicieli (tj. osób zainteresowanych bezpośrednio) skutkuje nieważnością tego postępowania. W odniesieniu natomiast do pozostałych osób zainteresowanych zaniechanie wezwania ich może być to jedynie podstawą do wznowienia postępowania (jako uchybienie procesowe). Powyższe stwierdzenie znajduje oparcie w orzecznictwie Sadu Najwyższego, który wskazuje, że zaniechanie wezwania do udziału w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia wszystkich zainteresowanych stanowi uchybienie procesowe, które może mieć wpływ na wynik sprawy, ale nie prowadzi do nieważności postępowania (…) – por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2009 r. III CSK 28/09.

Wycena szkody. Przedstawiciel ubezpieczyciela na miejscu zdarzenia, w domu lub w mieszkaniu klienta dokonuje oględzin i określenia rozmiarów powstałej szkody w dobytku. Dokonywana jest ocena stanu technicznego nieruchomości oraz zakresu uszkodzeń. Następnie sporządzany jest protokół ze szkód, a na jego podstawie kosztorys naprawy. Polki Po godzinach Rozmowy po godzinach Rozmowy kulturalne napisał/a: ~gość 2016-08-07 14:19 Aby pobrać plik, skopiuj CAŁY link i wklej w pole adresu przeglądarki: cytuj odpowiedz

Skarga kasacyjna w sprawie o zasiedzenie nie przysługuje od postanowienia sądu odwoławczego uchylającego orzeczenie sądu rejonowego i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania. Kto może wnieść skargę kasacyjną w sprawie o zasiedzenie. Skargę kasacyjną w sprawie o zasiedzenie mogą wnieść następujące podmioty:

The server encountered an internal error or misconfiguration and was unable to complete your request. Please contact the server administrator at bok@ to inform them of the time this error occurred, and the actions you performed just before this error. More information about this error may be available in the server error log. Additionally, a 500 Internal Server Error error was encountered while trying to use an ErrorDocument to handle the request. O9Z9W.